Posts in category: Columns

Laffe helden

Nu, kort na de kerstdagen en de jaarwisseling, wil ik jullie graag een gezond en gelukkig Nieuwjaar  wensen en kijk ik terug maar ook vooruit.  Afgelopen jaar zag ik een mooie theatervoorstelling van lokale Lochemse held Ernest Beuving. Uit deze voorstelling is mij een prachtig lied bijgebleven, “Laffe helden” genaamd.  Heel herkenbaar en terug te leiden naar een aantal situaties in het afgelopen jaar.

Eén van die situaties was op een verjaardag waarbij iedereen zijn pijlen op één persoon richtte (in dit geval op mij) om zo veel mogelijk “te scoren” op de persoon .  De aanleiding was een verhaal dat ik vertelde en dat niet geloofd werd. Het is oh zo makkelijk om met z’n allen iemand te bekritiseren en “als apen op een apenrots” iemand uit te lachen en te kleineren.  Je kunt nog zoveel feiten als weerwoord benoemen maar er wordt op die apenrots niet meer geluisterd.  Alleen hoongelach is je deel.  Aan het eind van dat hoongelach hield ik mij maar stil en reageerde helemaal niet meer. Hierdoor kwamen de opmerkingen (aangesterkt door iets te veel alcohol) misschien nog wel harder aan. Maar  je wist dat wanneer je hier tegen in zou gaan het alleen maar erger zou worden.  Op die confronterende avond dacht ik aan het lied van Ernst,  wat een laffe helden.

Ik krijg het gevoel dat de landbouw ook aangevallen worden door “Laffe helden”, want oh wat is het toch makkelijk om te blijven roepen dat boeren de schuldigen zijn van allerlei klimaatveranderingen, dierenwelzijn problemen en slechte leefomstandigheden.  Wanneer de linkse media beginnen met negatieve uitspraken over de Nederlandse landbouw wordt dit maar al te graag “nagepapegaaid” . Het meest stoor ik mij dan aan de “apen” van Groen Links en de Partij voor de Dieren, die op de rots precies weten te vertellen hoe het moet maar dan zelf in de grootste dieselauto’s rijden en het vaakst op vliegvakantie gaan. Zijn dit dezelfde mensen die in enquêtes en marktonderzoeken melden dat je biologische producten moet gaan kopen, maar in de supermarkt  zelf  voor het goedkoopste gaan?  En wat dacht je van 2 maanden geleden “met z’n allen op Yvon Jaspers”?  Ja echt laffe helden en wij als landbouw blijven, net zo als ik op die bewuste verjaardag,  stil. We laten het ons overkomen.  Ja soms is het beter om stil te zitten wanneer je geschoren wordt.

Ernest gaf in zijn theatervoorstelling misschien wel de beste oplossing.  Negeer de laffe helden .  Geef ze geen plezier op vraag en antwoord maar blijf je eigen eerlijke verhaal vertellen. Wanneer echte helden opstaan en met passie laten zien hoe de wereld in elkaar zit ben je op een verjaardag het stralende middelpunt. Of als we als landbouw niet weglopen voor alle problemen  met oplossingen zoals kweekvlees, CO2 reductie of energieneutraliteit en vol passie blijven vertellen wat we allemaal al doen, overtuigen we heel Nederland .

Vooruitkijkend zal ik laffe helden negeren en de eerstvolgende verjaardag vol passie vertellen hoe groot, duurzaam en innovatief de boot wel niet is die in Deventer geassembleerd wordt. En tevens zal ik mij via Team Agro NL blijven inzetten voor het eerlijke verhaal van de boeren. Beginnend bij Eva Jinek in Amsterdam a.s. vrijdag.

Laffe helden here we come…….. maar ook voor jullie een gezond 2019.

Knuffelen in Amsterdam

Wie had dat ooit gedacht de afgelopen twee maanden worden we overlopen door bezoekers bij ons varkensbedrijf Piggy’s Palace.  We geven  rondleidingen en bieden mensen de mogelijkheid om met biggen te knuffelen. Als varkenshouders denken we wat is daar nu zo bijzonder aan. Nou dat hebben we ervaren, vanuit Limburg, Duitsland en Amsterdam kwamen de mensen speciaal voor het big knuffelen. Bijzonder zijn altijd de Amsterdammers die met hun grote auto’s even vanuit Amsterdam naar Bathmen (1,5 uur) komen rijden. Ook een PvdA raadslid uit Amsterdam heeft zich een hele avond bij ons vermaakt met haar familie en we kregen de vraag ;  kom eens naar de stad Amsterdam.

Een advies om eerst uitleggen dat op ons varkensbedrijf  vlees gemaakt word en daarna te gaan knuffelen met biggen hebben we ter harte genomen en we beginnen  onze sessie’s altijd om uit te leggen waarom we onze boerderij hebben. Om het vlees ! Daarnaast hebben we een prachtig beroep want we kunnen hele dagen met biggen knuffelen …..  Vele kinderen die komen banjeren door de modder bij onze buitenvarkens waar net in gepiest en gepoept is. Ouders en begeleiders vinden het helemaal niet erg, even weer afspuiten met de tuinslang en andere kleren aan en hup de auto weer in. Fantastisch ook al die positieve reactie’s. Daarnaast geven we uitleg  over de varkenshouderij met voor belangstellenden insite informatie en de POV folders zijn niet aan te slepen.  We hadden er deze zomer , op deze manier , een extra klus bij. Het geeft ontzettend veel voldoening maar kost ook veel energie.  Om iets op te laden zij ons team ga maar even een weekendje weg.  Toen dachten we aan het Amsterdamse raadslid die “Boer kom naar Amsterdam” riep. In dat weekend was het erg druk in Amsterdam want de “kanalpride” was net aan de gang en weken we uit naar het rustige Amsterdamse bos .   Komen we daar bij een prachtig lokaal geitenbedrijf “de Ridammerhoeve” midden in het Amsterdamse bos, ……  onvoorstelbaar hoeveel mensen uit Amsterdam hier komen geiten knuffelen en geitenyoga uitoefenen op zondagmorgen.  Zo waren we ook in onze  vakantie weekendje nog aan het knuffelen waarbij we de kunst van een collega even konden  afkijken in Amsterdam.

Het lijkt wel dat geit, koe en big knuffelen een nieuwe rage word. Als dit alleen al de kloof tussen stedelingen en plattelanders kan verkleinen zeg ik kom maar op knuffelaars.  Boeren en boerinnen van Nederland ik roep jullie op om meer te gaan knuffelen. Met de dieren of met je partner  in beide situaties komt er vaak iets los……  knuffel  ze.

De Fietsbelman

Op ons bedrijf is  een Amsterdamse kunstenaar, Ronald van der Meijs, in het kader van een kunstfietsroute, een kunstwerk aan het maken.  Wanneer je als boer toestemming geeft om een kunstwerk  op je varkensbedrijf te laten opzetten, ben je in beginsel een beetje argwanend. Wat moet je er van verwachten? De desbetreffende kunstenaar komt met een oude jeep met tent en heel  veel  fietsbellen op ons bedrijf  om een kunstwerk te  maken.  Al snel zien we hem rondlopen, observeren  en gesprekken voeren met verschillende mensen. Hij zoekt een leuke plek op het bedrijf en slaat een paar fietsbellen op een draadstang in de grond. Hij krijgt al snel de naam “de fietsbelman”.  Drie dagen achter elkaar is hij met zijn kunstwerk bezig. Tik, tik, tik en  weer  een draadstang met fietsbel in de grond. De  fietsbelman maakt een kunstwerk met een symbiose tussen onbeheersbare en trage natuurlijke processen van onze technocratische samenleving. Het ziet er leuk uit maar wat een monnikenwerk en onze medewerkers vragen zich dan ook af hij dit doet voor de hobby of dat het  betaald wordt; ja, wat heb je er aan?

De fietsbelman komt bij ons aan de kantinetafel zitten en legt dan uit dat zijn project  een subtitel van zijn Sound Architecture project is “Where do we meet?”.  Hoge en lage draadstangen en ronde vormen met paadjes in zijn kunstwerk,  symboliseren de weg van de varkenshouderij met daarbij ook alle problematiek en  ergens komen boeren en burgers bij elkaar.  Hij weet het onder de koffie beeldend uit te leggen. “Als iemand een auto koopt, wil niemand weten hoe deze gemaakt is, maar als iemand vlees koopt dan  wil iedereen er iets over weten en heeft er een mening over” .

Dezelfde dag ontvangen we de eerste nieuwsbrief van Salland boert en eet bewust. Je zou kunnen zeggen:  “het is een kunst om boeren en burgers bij elkaar te laten komen”. Ook wij doen hier met ons bedrijf graag aan mee.   Het komt mooi bij elkaar, maar ontstaat er ook meer respect voor boeren?  Ik weet het niet.  Er zijn al veel initiatieven en het is juist de kunst om de mensen in de steden te bereiken. Daar vind je de massa en hier is ook de meeste onbekendheid met ons als voedselproducenten. Daarom is het misschien goed om onze fietsbelman te omarmen. Kunst verbroedert en opent nieuwe wegen.  De  media interviewt de kunstenaar en hij gaat weer terug naar Amsterdam en binnenkort komen er een paar duizend fietsers naar zijn kunstwerk kijken. Ik denk  bij mezelf “wat hebben wij er aan? Vleesverkoop en misschien een stukje respect opgebouwd bij een Amsterdamse kunstenaar die de varkenshouderij in Amsterdam kan gaan promoten”.   Dan concludeer ik dat ik eigenlijk heel blij met deze fietsbelman ben.  De argwaan is weg en nieuwe kansen doen zich voor.  We hebben elkaars vertrouwen gevonden en hij laat een half jaar langer zijn kunstwerk op ons bedrijf staan.  Ronald is nu  onze  kunstenaar “De fietsbelman”.

De ideale mix

Op het Loo-feest (ons jaarlijkse school- en volksfeest) werd tijdens de revue een prachtig lied gezongen door een buurtgenoot. Hij wist dit nummer “de ideale mix” op overtuigende wijze voor het voetlicht te brengen. Hij haalde karaktereigenschappen van andere buurtgenoten aan en verbond dat samen tot een ideale mix. Het leverde hem een daverend applaus op.

Dit zette mij aan het denken. Hebben we in onze bedrijfsvoering  nu ook een ideale mix ?

De laatste tijd gebeurt er veel op ons bedrijf, de gebruikelijke maar ook onverwachte zaken. Een voorbeeld is dat wij in een maand tijd via Facebook meer dan 400.000 mensen bereikten doordat we mooie plaatjes van met biggetjes knuffelende kinderen plaatsten. Daarnaast hebben we een nieuwe marketingformule uitgerold. We benaderen nu rechtstreeks onze klanten waarbij we als voedselleveranciers onze lekkere vertrouwde vleesproducten aanbevelen.  Hierdoor begint iedereen zich ineens te realiseren met welke producten we bezig zijn.

Is het een ideale mix biggen knuffelen en vlees verkopen?  In de lokale media was er al aandacht voor “Eerst knuffelen en dan opeten?”.

Daarnaast laten we onze gasten soms met een varken van de glijbaan glijden. Ook deze plaatjes doen het goed op Facebook. Niet alle reacties zijn altijd positief. Er was zelfs iemand die “Varkens in nood” benaderde  en vroeg of dit wel door de beugel kon. Het antwoord van Varkens is nood was verrassend en zij namen het zelfs voor ons op.

Een ander voorval was dat een tijdje terug Charlotte uit Deventer (stagiaire AOC) vroeg of ze bij ons mocht stagelopen. Ze vertelde er wel gelijk bij dat ze vegetariër is. Dit leek ons wel een uitdaging en we hebben er dan ook niet lang over getwijfeld. Toen Eefje, nog een “meisje uit de stad”, zich bij ons meldde om stage te lopen, hadden we ineens twee dames die ons kritisch tegen het licht konden houden. Vragen als “Kan een zeug ook ongesteld worden?’ en “Waarom zitten die zeugen in boxen tijdens het dekken?” zetten ons aan het denken en houden ons een spiegel voor. Nu meer dan een half jaar later weten we dat het een verrijking is om deze mensen om ons heen te hebben. Maar volgens ons is dit ook wederzijds. Eefje serveert straks ons vlees in een restaurant in Deventer en kan het proces van Piggy’s Palace daar aan de gasten uitleggen.  Charlotte vindt het heel leuk om op ons biologische varkensbedrijf te werken en accepteert het dat de dieren geslacht en gegeten worden. Ze laat ons in onze waarde omdat we respectvol met onze dieren omgaan.  Ze geeft aan dat ze vegetariër blijft maar best verder wil studeren in de varkenshouderij als dierenarts- assistent. And last but not least, ze heeft inmiddels al een tijdje een relatie met onze medewerker Marten op het biologische varkensbedrijf. Een ideale mix.

Olympisch boerengoud

Nu de olympische winterspelen nog gaande zijn en de resultaten ons trots maken. Begin ik te denken wat maakt ons nu nog meer trots. Een van die dingen is  Team Agro NL een stichting met daarbij de gedachte om namens alle agrarische voedselmakers te laten zien waar wij goed in zijn. Verschillende sectoren, net als verschillende sporten, laten zien hoe goed Nederlandse boeren hun sport beheersen. Een Team waarbij andere landen likkerbarend naar ons kleine land kijken. Team NL laat op sportgebied zien dat we trots mogen zijn op het aantal medailles en ook onderling tussen de sporters heerst een uitstraling en sfeer waar ik gelukkig van wordt. Dit gevoel past ook perfect in Team Agro NL. Sectoren met gouden producten die de hele wereld over gaan. Trots op onze producten en wijze van handelen. Ondanks verschillende obstakels zoals ook onze sporters ondervinden gaan we door en laten zien dat we toppers zijn. Dat  de winnaar van Olympisch goud op de 3000 meter Carlijn Achtereekte en uitbreekkoe Hermien nu beide uit Lettele komen doet hier niets aan af. Ik zeg wel eens “al het goede komt uit Lettele” en dan begint mijn vrouw te blozen want het is haar geboorteplaats. Het broeit  daar dus in het Sallandse. Koeien worden kosteloos overdragen aan rusthuizen en sporters op het hoogste podium geëerd bij beide blijft  trots overeind. Als ik dan lees dat Nuffield Scholar Yvon Jaspers ook TV programma’s gaat maken over het echte boerenleven wordt ik nog trotser want we hebben volgens mij goud in handen. Help haar goede programma’s maken waarbij het ware boerenleven goed in beeld komt.  Het kan Nederland alleen maar trotser maken op ons als voedselmakers. We moeten het met z’n allen beter laten zien.

Laat dat nu ook de visie van Team Agro NL zijn.  Samen sterk en eerlijk laten zien wat we doen. Onlangs op de Grune Woche in Berlijn ondersteunde Minister van Landbouw Schouten en de volledige vaste Kamercommissie Team Agro NL. Voedselmakers die te samen vanuit alle sectoren  Nederland willen laten zien dat we geweldige producten hebben en hiermee de wereld Olympisch voedsel, met een gouden rand,  willen laten eten. Om dit te laten zien zijn we net als onze sporters zelf aan zet, iedereen op zijn eigen manier maar we moeten volhouden investeren en meedoen. Nu is het moment daar investeer in Team Agro NL en daarmee dus in jezelf. Ik investeer, net als vele anderen ook mee.   Kijk op www.teamagro.nl en doe mee en verdien uw eigen gouden medaille.

Boer in Amsterdam

Wie had dat ooit gedacht de afgelopen twee maanden worden we overlopen door bezoekers bij ons varkensbedrijf Piggy’s Palace.  We geven  rondleidingen en bieden mensen de mogelijkheid om met biggen te knuffelen. Als varkenshouders denken we wat is daar nu zo bijzonder aan. Nou dat hebben we ervaren vanuit Limburg, Duitsland en Amsterdam kwamen de mensen speciaal voor het big knuffelen. Bijzonder zijn altijd de Amsterdammers die met hun grote auto’s even vanuit Amsterdam naar Bathmen (1,5 uur) komen rijden. Ook een PvdA raadslid uit Amsterdam heeft zich een hele avond bij ons vermaakt met haar familie en we kregen de vraag terug kom eens naar de stad Amsterdam.  Boeren kom naar Amsterdam zij  ze nog.

Een ervaring om niet eerst te gaan knuffelen met biggetjes en dan uitleggen dat het vlees wordt hebben we ter harte genomen en we beginnen  onze sessie’s altijd om uit te leggen waarom we onze boerderij hebben. Om het vlees ! Daarnaast hebben we een prachtig beroep want we kunnen hele dagen met biggen knufflen …..  Vele kinderen die komen banjeren door de modder bij onze buitenvarkens waar net in gepiest en gepoept is. Ouders en begeleiders vinden het helemaal niet erg, even weer afspuiten met de tuinslang en andere kleren aan en hup de auto weer in. Fantastisch al die reactie’s. Daarnaast uitleg geven over de varkenshouderij met voor belangstellenden insite informatie de POV folders zijn niet aan te slepen.  We hadden er deze zomer , op deze manier , een extra klus bij. Het geeft ontzettend veel voldoening maar kost ook veel energie.  Om iets op te laden zij ons team ga maar even een weekendje weg.  Toen dachten we aan het Amsterdamse raadslid die “Boer kom naar Amsterdam” riep. In dat weekend was het erg druk in Amsterdam want de “kanalpride” was net aan de gang en dachten we naar het rustige Amsterdamse bos te gaan.   Komen we daar bij een prachtig lokaal geitenbedrijf midden in het Amsterdamse bos, ……  onvoorstelbaar hoeveel mensen uit Amsterdam hier komen geiten knuffelen en geitenyoga uitoefenen op zondagmorgen.  Het lijkt wel dat geit, koe en big knuffelen een nieuwe rage word. Als dit alleen al de kloof tussen stedelingen en plattelanders kan verkleinen zeg ik kom maar op knuffelaars.

Zo waren we op ons vakantie weekendje nog aan het knuffelen en ook even de kunst van een collega aan het afkijken in Amsterdam.